Mimo znaczącego postępu w onkologii w ostatnich dziesięcioleciach, wciąż tylko około 50% pacjentów z rakiem pęcherza moczowego naciekającym warstwę mięśniową (MIBC) dożywa pięciu lat po postawieniu diagnozy.
Nowe nadzieje daje połączenie radiochemioterapii z dynamicznie rozwijającą się immunoterapią. Badanie, ktorego jestem autorem badania, które otwiera nowe perspektywy w leczeniu raka pęcherza moczowego. Współpracując z międzynarodowym zespołem, opisaliśmy podatności raka pęcherza na terapię w kontekście utraty genu ATM – kluczowego w odpowiedzi komórki na uszkodzenia DNA. Utrata funkcji tego genu potęguje wrażliwość nowotworu na radioterapię i chemioterapię, a także na nowe terapie ukierunkowane molekularnie, w tym inhibitory PARP, ATR oraz DNA-PK. Praca ta, oprócz zbadania wrażliwości na standardowe metody leczenia, opisuje również wpływ utraty ATM na mikrośrodowisko immunologiczne i reakcję na immunoterapię. Wnikliwa analiza roli genu ATM w odpowiedzi na terapie onkologiczne dostarcza cennych informacji, które mogą być wykorzystane do personalizacji leczenia, zwiększenia jego efektywności oraz poprawy oceny rokowania. Ponadto, te przełomowe wyniki dają nowy impuls do dalszych badań nad mechanizmami naprawy DNA oraz ich wykorzystaniem w terapii przeciwnowotworowej.
Zapraszam do przeczytania artykułu na https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.adg2263.
